Bedrijfsarts en het Panamakanaal
Door: Peter
Blijf op de hoogte en volg Peter
15 Juli 2014 | Panama, Panama-stad
Er was namelijk sprake van een schrikbarend hoog ziekteverzuim onder het gravend personeel. Het verzuimpercentage moet zo'n slordige 35 tot 40 procent zijn geweest. En dat vinden werkgevers niet leuk, ook niet toen arbeid nog goedkoop was.
In eerste instantie probeerde de werkgever het verzuimpercentage nog omlaag te brengen door gewoon meer werknemers aan te nemen maar dat verhielp het probleem onvoldoende. Ook het feit dat de gemiddelde verzuimduur en meldingsfrequentie laag waren omdat de verzuimers somsl na lange maar meestal korte tijd overleden aan de arbeidsgebonden factoren had onvoldoende gewenst effect. Naar verluidt stierven 30.000 van de 80.000 werknemers aan beroepsgebonden aandoeningen.
En wat doet een werkgever die het probleem niet zelf kan oplossen? Juist. Die doet een aanbesteding en neemt een arbodienst in de arm.
De naar voren geschoven bedrijfsarts, collega Gorgas, ging vol goede moed en opgewekt aan de slag met terugdringen van het ziekteverzuim want er bestond in die tijd nog geen UWV. Stel je toch eens de arbeidsomstandigheden voor tijdens het graven van het Panamakanaal van die betreffende bedrijfsarts. Géén UWV! Die man moet nog welzijn bij zijn arbeidsgeneeskunde hebben gekend!
Ondanks het melden van de beroepsziekten (het betrof voornamelijk gevallen van kwade dampen, slechte lucht oftewel mal-aria), het opnemen van de zieken op de zalen van de arbodienst (ik verzin dit niet: de bedrijfsarts droeg een witte jas en nam de ziekmelders op in ziekenzalen, wát een idee!) en waarschijnlijk ook nog wat bidden bleef het verzuim hoog. Sommigen zeggen dat het handelen van de bedrijfsarts niet conform de richtlijnen was en daarom een administratieve loonsanctie opgelegd moest worden maar dit verhaal moet naar het rijk der enge fabelen verwezen worden omdat niet alleen het UWV nog opgericht moest worden maar ook de NVAB nog niet bestond in die dagen.
Ongehinderd door dergelijke instanties had de bedrijfsarts van het Panamakanaal beide hersenhelften vrij om bedrijfsgeneeskunde te bedrijven op geleide van de meest effectieve kerncompetentie: gezond verstand. En zo ontdekte hij de oorzaken van malaria en gele koorts, liet straten aanleggen, adviseerde over riolering en watervoorziening en bovenal over het droogleggen van moerassen. Al snel kon gesproken worden van een succesvol arbo- en verzuimmanagement en was het Panamakanaal een feit.
Het kanaal zelf is inmiddels wel handig gebleken gezien het feit dat Midden Amerika van nature nogal dwarsligt als het gaat om de kortste scheepvaartroute tussen de Pacific en de Atlantic. Maar de grootste verdienste is toch wel dat het op historische wijze heeft aangetoond dat bedrijfsgeneeskunde bij ontbreken van het UWV tot grootse dingen in staat is.
-
15 Juli 2014 - 20:32
Erwin:
Dag Peter!
Leuk je verslag te lezen! En interessante feiten! Laat het UWV vanaf nu maar even los en geniet van jullie verdere reis!
Adios! -
16 Juli 2014 - 08:59
Erwin:
Fijne dokter, ik denk dat het goed is als jullie eens een paar kilometer gaan rijden! Succes en wees voorzichtig.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley