Er zijn grenzen
Door: Peter
Blijf op de hoogte en volg Peter
20 Juli 2014 | Nicaragua, Granada
Vrijdag 18-7-2014 van David, Panama naar Arenal, Costa Rica
De grensovergang van Panama naar Costa Rica: een chaos van loketten, stempels, handtekeningen, kopieën van paspoorten, rijbewijzen, formulieren, zelfs kopieën van stempels, het was ongelofelijk en onbeschrijfelijk. Toch zal ik het 's proberen:
Alle Nederlandse ambtenaren zijn intelligent, werklustig, effectief en efficiënt. Ze dragen bij aan de samenleving en verdienen respect. Hun Costaricaanse collega's verdienen teveel.
Na drie uur in de brandende hitte (geschat op 35 zeer vochtige graden) konden we eindelijk de verkoeling van de airco in de Volvo opzoeken en genieten van de weg door Costa Rica naar Arenal. Een mooi land met mooi asfalt (waar je een land al niet op beoordeelt) en vriendelijke mensen. We hebben tamelijk ontspannen de 480 kilometer gereden. Wij behoorden tot de gelukkigen die als eersten de grens achter zich konden laten, de ongelukkigen na ons rijden op moment van schrijven in het donker de laatste kilometers door de bergen van Parc Nacional de Volcan de Arenal (ofzo), een dag van meer dan 16 uur. Bij aanvang van het geplande gezamenlijke diner waren er welgeteld twéé mensen van de 120 aanwezig, zie de foto.
Zaterdag 19-7-2014 van Arenal, Costa Rica naar Granada, Nicaragua.
Het mooiste deel van de rit vond 's morgens vroeg plaats in regen en mist dus daar hebben we weinig van gezien. De rest van Costa Rica was tamelijk saai tot zo'n 10 km voor de Nicaraguaanse grens er een politieauto voor ons kwam rijden met zwaailicht. De snelheid zo'n 40 km per uur. Een dubbele doorgetrokken streep in het midden van de weg betekent ook in deze landen dat inhalen niet is toegestaan. Inhalen van een politieauto met zwaailicht waarschijnlijk ook niet. Wie durft er in een middenamerikaans land een politieauto met zwaailicht in te halen over een dubbele doorgetrokken streep?
Wij. Gas d'r op en snel naar Nicaragua. Van de agenten ontbreekt ieder spoor.
Costa Rica úit bleek vervolgens minder moeilijk dan Costa Rica ín en ook de Nicaraguaanse grens bleek een kleinere hindernis dan die van een dag eerder. In zo'n anderhalf uur waren alle loketten gepasseerd, dollars achtergelaten, formulieren gekopieerd, bestempeld, bekeken, genoteerd en opgeslagen in archieven. Naar de achterliggende noodzaak kan een normaal mens slechts gissen en dat deden we maar niet.
Het leukste kwam daarna: omdat het op 19 juli een heel aantal jaren geleden is dat zich er een revolutie heeft voltrokken vieren de Nicaraguanen koninginnedag. Hele land plat en Granada inclusief onze hotelkamers onbereikbaar. Maar niet voor ons. Onder politiebegeleiding werd het overige verkeer aan de kant gemaand en werden we zonder te hoeven kaartlezen voor het hotel afgezet. Voor de Bant to Beijing-gangers in de groep een herkenbaar maar geweldig tafereel van enthousiast zwaaiende mensen. Maken ze niet elke dag mee zoiets. Wij trouwens ook niet.
Er staat een impressie van de reis tot zover op YouTube met dank aan de Warmenhuizense Filmstudio's:
http://www.youtube.com/watch?v=kTCcO4Qjjrc
De grensovergang van Panama naar Costa Rica: een chaos van loketten, stempels, handtekeningen, kopieën van paspoorten, rijbewijzen, formulieren, zelfs kopieën van stempels, het was ongelofelijk en onbeschrijfelijk. Toch zal ik het 's proberen:
Alle Nederlandse ambtenaren zijn intelligent, werklustig, effectief en efficiënt. Ze dragen bij aan de samenleving en verdienen respect. Hun Costaricaanse collega's verdienen teveel.
Na drie uur in de brandende hitte (geschat op 35 zeer vochtige graden) konden we eindelijk de verkoeling van de airco in de Volvo opzoeken en genieten van de weg door Costa Rica naar Arenal. Een mooi land met mooi asfalt (waar je een land al niet op beoordeelt) en vriendelijke mensen. We hebben tamelijk ontspannen de 480 kilometer gereden. Wij behoorden tot de gelukkigen die als eersten de grens achter zich konden laten, de ongelukkigen na ons rijden op moment van schrijven in het donker de laatste kilometers door de bergen van Parc Nacional de Volcan de Arenal (ofzo), een dag van meer dan 16 uur. Bij aanvang van het geplande gezamenlijke diner waren er welgeteld twéé mensen van de 120 aanwezig, zie de foto.
Zaterdag 19-7-2014 van Arenal, Costa Rica naar Granada, Nicaragua.
Het mooiste deel van de rit vond 's morgens vroeg plaats in regen en mist dus daar hebben we weinig van gezien. De rest van Costa Rica was tamelijk saai tot zo'n 10 km voor de Nicaraguaanse grens er een politieauto voor ons kwam rijden met zwaailicht. De snelheid zo'n 40 km per uur. Een dubbele doorgetrokken streep in het midden van de weg betekent ook in deze landen dat inhalen niet is toegestaan. Inhalen van een politieauto met zwaailicht waarschijnlijk ook niet. Wie durft er in een middenamerikaans land een politieauto met zwaailicht in te halen over een dubbele doorgetrokken streep?
Wij. Gas d'r op en snel naar Nicaragua. Van de agenten ontbreekt ieder spoor.
Costa Rica úit bleek vervolgens minder moeilijk dan Costa Rica ín en ook de Nicaraguaanse grens bleek een kleinere hindernis dan die van een dag eerder. In zo'n anderhalf uur waren alle loketten gepasseerd, dollars achtergelaten, formulieren gekopieerd, bestempeld, bekeken, genoteerd en opgeslagen in archieven. Naar de achterliggende noodzaak kan een normaal mens slechts gissen en dat deden we maar niet.
Het leukste kwam daarna: omdat het op 19 juli een heel aantal jaren geleden is dat zich er een revolutie heeft voltrokken vieren de Nicaraguanen koninginnedag. Hele land plat en Granada inclusief onze hotelkamers onbereikbaar. Maar niet voor ons. Onder politiebegeleiding werd het overige verkeer aan de kant gemaand en werden we zonder te hoeven kaartlezen voor het hotel afgezet. Voor de Bant to Beijing-gangers in de groep een herkenbaar maar geweldig tafereel van enthousiast zwaaiende mensen. Maken ze niet elke dag mee zoiets. Wij trouwens ook niet.
Er staat een impressie van de reis tot zover op YouTube met dank aan de Warmenhuizense Filmstudio's:
http://www.youtube.com/watch?v=kTCcO4Qjjrc
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
